Klap 04 - Interview - ​‘Hun glimlach of dankjewel is veel waard!’

Ben je een vrijwilliger? Dan doe je werk zonder er geld voor te krijgen. Joke vindt het werk als vrijwilliger belangrijk. Ze doet het met haar hart en heel veel zin. KLAP had een online interview met haar.

Wanneer ben je begonnen met je werk als vrijwilliger?
Joke: Mijn eerste werk als vrijwilliger was bij de FOS scouts. Eerst werd ik leider. Daarna mocht ik mee helpen bij het opstellen van de plannen. Dit was voor de FOS scouts van België. En nog later voor de hele wereld. Het was een boeiende periode. Ik leerde veel.

Wat doe je nu?
Joke: Nu zet ik me in voor de organisatie Een hart voor vluchtelingen. Eerst hielp deze organisatie enkel vluchtelingen. Maar nu is ze er voor iedereen in armoede. Zelf help ik bij de administratie.

Hoe kwam je met Een hart voor vluchtelingen in contact?
Joke: Vijf jaar geleden ging ik naar Duinkerke (Frankrijk). Met de scouts bezochten we een tentenkamp. Het was een kamp voor mensen op de vlucht. We wilden er een tent opzetten. Dat werd een schooltje voor kinderen. Ik werd er heel triest van. De mensen hadden geen verwarming, geen sanitair … ’s Nachts kon ik niet goed slapen. Ik wou meer doen. Maar wat? Toen leerde ik Evelyne kennen …

Wat deed Evelyne precies?
Joke: Evelyne zocht kledij voor mensen die op de vlucht waren. Die spullen moesten gesorteerd worden. Daarna werden ze uitgedeeld. Het project werd almaar groter. Van de huiskamer verhuisden ze naar een loods en daarna naar De Olijfboom in Gent. Op die plek kunnen mensen hulp vragen aan Een hart voor vluchtelingen.

Welke hulp biedt De Olijfboom?
Joke: Mensen kunnen er een pakket met textiel of voedsel vragen. Of iets specifieks, zoals een fiets of een bed. Er wordt mee gezocht naar een oplossing op veel vragen. Waar kan ik Nederlands oefenen? Hoe kan ik werk zoeken? Kunnen jullie helpen verhuizen? De Olijfboom probeert op zoveel mogelijk vlakken te helpen. 

Wat vind je het mooiste aan je werk als vrijwilliger?
Joke: De dankbaarheid van mensen die niks hebben. Ze zijn zo blij met iets kleins. Een babbeltje doen, is soms al genoeg. Hun glimlach of dankjewel is veel waard.

Kunnen onze Klappers ook anderen helpen?
Joke: Ja, absoluut! Het begint met vriendelijk zijn. Lach kinderen met een minder mooie boekentas niet uit. Bedenk dat ze het misschien moeilijk hebben. Je zal het niet graag horen, maar opruimen is een goed idee. Zijn er spullen die je niet meer gebruikt? Stop ze in een doos en breng ze naar een organisatie die mensen helpt. Ga op zoek naar een organisatie in je buurt. Waarschijnlijk kan je daar met je klas de handen uit de mouwen steken.

Foto's Een hart voor vluchtelingen